το ιστολόγιο της Στάμου Ευαγγελίας, φιλολόγου, επιμορφώτριας ΤΠΕ
Photo Album: Άγγελου Καλογερίδη

Τρίτη 24 Μαρτίου 2009

Γιάννης Ρίτσος, Πρωινό Άστρο


Το "Πρωινό Άστρο" είναι το ποίημα που έγραψε ο Γιάννης Ρίτσος για το κοριτσάκι του, όταν έγινε πατέρας. Είναι το ποίημα της πατρικής στοργής και της λυρικής φαντασίας. Είναι ένα ποίημα "που μόνο ένας παλμογράφος θα μπορούσε να "οπτικοποιήσει" και να καταγράψει τους παλμούς της εκπληκτικής ευαισθησίας του". Ο ίδιος ο Ρίτσος το χαρακτηρίζει "Μικρή εγκυκλοπαίδεια υποκοριστικών" για την κορούλα του.

Κοριτσάκι μου, θέλω να σου φέρω
τα φαναράκια των κρίνων
να σου φέγγουν στον ύπνο σου.

Θέλω να σου φέρω
ένα περιβολάκι
ζωγραφισμένο με λουλουδόσκονη
πάνω στο φτερό μιας πεταλούδας
για να σεργιανάει το γαλανό όνειρό σου.

Θέλω να σου φέρω
ένα σταυρουλάκι αυγινό φως
δυο αχτίνες σταυρωτές απ` τους στίχους μου
να σου ξορκίζουν το κακό
να σου φωτάνε
μη μου σκοντάψεις, κοριτσάκι,
έτσι γυμνόποδο και τρυφερό
στ` αγκάθι κ` ενός ίσκιου.

Κοιμήσου.
Να μεγαλώσεις γρήγορα.
Έχεις να κάνεις πολύ δρόμο, κοριτσάκι,
κ` έχεις δυό πεδιλάκια μόνο από ουρανό.
Κοιμήσου.

Το Πρωινό Άστρο είναι η παρουσίαση με την οποία εκπροσωπήθηκε το σχολείο μου στην εκδήλωση του Μουσείου Μπενάκη το Σάββατο, 21 Μάρτη για την Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης, που ήταν αφιερωμένη στο ποιητή Γιάννη Ρίτσο.
Είναι συνδυασμός σχηματικής ποίησης, εικαστικής απόδοσης και οπτικοποίησης των στίχων.
Όλα ξεκίνησαν από τη διαδικτυακή μου γνωριμία με τον εξαιρετικής ευαισθησίας, γενναιοδωρίας και ζεστασιάς συνάδελφο Διονύση Μάνεση, φιλόλογο του 6ου λυκείου Καλλιθέας, ο οποίος μας οδήγησε στην εκδήλωση του Μουσείου Μπενάκη. Τον ευχαριστώ από την καρδιά μου γι αυτή τη μοναδική εμπειρία.

Επίσης, με την ανεκτίμητη βοήθεια των φίλων μου, που κι αυτούς από το διαδίκτυο τους γνώρισα, Έλενας Ελληνιάδου, Βασίλη Ζιακόπουλου και Σωτήρη Τερζίδη, κατάφερα να ανεβάζω την παρουσίαση στο youtube. Χωρίς αυτούς θα μου ήταν αδύνατο να κάνω κάτι τέτοιο.
Τους υπέρ-ευχαριστώ όλους. Τους αγαπώ πολύ.
Περισσότερα στο ιστολόγιο του σχολείου μου: Χρυσόμυγα

9 σχόλια:

Διονύσης Μάνεσης είπε...

Πολύ χαίρομαι που οι καλοί σου φίλοι βοήθησαν και το πέρασαν στο διαδίκτυο το βίντεο - και μάλιστα ολοκληρωμένο, με τη μουσική της Ρεμπούτσικα.

Με όσα συμβαίνουν τελευταία
(συναντήσεις, συνεργασίες, ιδέες και δημιουργίες που κυκλοφορούν) (ξανα)συλλογίζομαι πόσο μπορούμε να επωφεληθούμε από τις νέες τεχνολογίες, καθιστώντας δυνατή την ελπίδα.

ΥΓ. Πάντα με την καλή κουβέντα έτοιμη, Λίτσα. Κοκκινίζω, απόφευγέ το!

Elena Elliniadou είπε...

Οι ιδέες ήταν όλες δικές σου και η έμπνευση! Xαρά μας είναι να συνεργαζόμαστε και να αλληλοστηριζόμαστε..! Έκανε και 2-3 καλά η επιμόρφωση Β επιπέδου!
Γιορτάζεις κιόλας, χρόνια πολλά, να σε χαιρόμαστε, με υγεία, αγάπη και δημιουργικότητα! Εμείς σ' ευχαριστούμε! Φιλιά πολλά

Elena Elliniadou είπε...

Ο Βασίλης είναι Ζακόπουλος χωρίς "ι"... ΧΧΧ

ΛΕΩΝ είπε...

Λίτσα καλή σου μέρα, και χρόνια πολλά για τη γιορτή σου!!
Παρακολουθώ το ιστολόγιό σου και θέλω να σε συγχαρώ για την σημαντική και εξαιρετική δουλειά που κάνεις με τα παιδιά!!
Συνέχισε την καλή δουλειά!!

Ε. Στάμου είπε...

Το διαπιστώνουμε νομίζω Διονύση όλοι μας πόσο, με τις νέες τεχνολογίες και τα εργαλεία που μας παρέχουν, μπορούμε να αξιοποιήσουμε τη φαντασία και τη δημιουργικότητά μας, να διαδώσουμε τα δημιουργήματά μας αλλά και πόσα μπορούμε να καταφέρουμε με τη συνεργασία και την αλληλεπίδραση. Κάπως έτσι δεν οικοδομείται η μάθηση;
Και κάπως έτσι δεν αρνούμαστε να διαλαλήσουμε ότι "σκοπός της ζωής είναι ο θάνατος";

Η καλή κουβέντα είναι αυθόρμητη και αληθινή και όχι φιλοφρονητική. Τί να κάνω, συνήθισέ το.

Ε. Στάμου είπε...

Έλενα, sorry για το επιπλέον "ι".
Ευχαριστώ πολύ και για τις ευχές και για όλα. Χαιρετισμούς και στον Βασίλη.
Φιλιά πολλά κι από μένα.

Ε. Στάμου είπε...

Γιώργοοο, πόσο χαίρομαι μετά από τόσον καιρό. Πάει, χαθήκαμε τελείως. Είσαι Γιάννινα ή Κέρκυρα, δεν ξέρω.
Ευχαριστώ πολύ και για τις ευχές και για τα καλά σου λόγια. Έχουν σημασία για μένα γιατί ξέρεις πόσο πολύ σ` εκτιμώ.
Όταν βρεθείς στα Γιάννινα, πάρε τηλέφωνο, δεν μπορεί κάποτε θα συναντηθούμε.

Νίκος Καρύδης είπε...

Μπράβο, Λίτσα, εξαιρετική η δουλειά, με πολλή ευαισθησία και μεράκι.Μπράβο και σε όσους βοήθησαν. Χρόνια σου πολλά και πάντα δημιουργικά.

Ε. Στάμου είπε...

Νίκο μου σ` ευχαριστώ πολύ. Χαίρομαι που σου άρεσε. Τα είπαμε και στο τηλέφωνο, κάτι θα σκαρώσουμε και παρέα. Χωρίς πίεση, ξέρω είναι πολλές οι υποχρεώσεις, αλλά θα βρούμε κάποια στιγμή το χρόνο.
Φιλιά πολλά.