Γιάννης Ρίτσος, Πρωινό Άστρο

Το "Πρωινό Άστρο" είναι το ποίημα που έγραψε ο Γιάννης Ρίτσος για το κοριτσάκι του, όταν έγινε πατέρας. Είναι το ποίημα της πατρικής στοργής και της λυρικής φαντασίας. Είναι ένα ποίημα "που μόνο ένας παλμογράφος θα μπορούσε να "οπτικοποιήσει" και να καταγράψει τους παλμούς της εκπληκτικής ευαισθησίας του". Ο ίδιος ο Ρίτσος το χαρακτηρίζει "Μικρή εγκυκλοπαίδεια υποκοριστικών" για την κορούλα του.

Κοριτσάκι μου, θέλω να σου φέρω

τα φαναράκια των κρίνων
να σου φέγγουν στον ύπνο σου.

Θέλω να σου φέρω
ένα περιβολάκι
ζωγραφισμένο με λουλουδόσκονη
πάνω στο φτερό μιας πεταλούδας
για να σεργιανάει το γαλανό όνειρό σου.

Θέλω να σου φέρω
ένα σταυρουλάκι αυγινό φως
δυο αχτίνες σταυρωτές απ` τους στίχους μου
να σου ξορκίζουν το κακό
να σου φωτάνε
μη μου σκοντάψεις, κοριτσάκι,
έτσι γυμνόποδο και τρυφερό
στ` αγκάθι κ` ενός ίσκιου.

Κοιμήσου.
Να μεγαλώσεις γρήγορα.
Έχεις να κάνεις πολύ δρόμο, κοριτσάκι,
κ` έχεις δυό πεδιλάκια μόνο από ουρανό.
Κοιμήσου.

Το Πρωινό Άστρο είναι η παρουσίαση με την οποία εκπροσωπήθηκε το σχολείο μου στην εκδήλωση του Μουσείου Μπενάκη το Σάββατο, 21 Μάρτη για την Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης, που ήταν αφιερωμένη στο ποιητή Γιάννη Ρίτσο.
Είναι συνδυασμός σχηματικής ποίησης, εικαστικής απόδοσης και οπτικοποίησης των στίχων.
Όλα ξεκίνησαν από τη διαδικτυακή μου γνωριμία με τον εξαιρετικής ευαισθησίας, γενναιοδωρίας και ζεστασιάς συνάδελφο Διονύση Μάνεση, φιλόλογο του 6ου λυκείου Καλλιθέας, ο οποίος μας οδήγησε στην εκδήλωση του Μουσείου Μπενάκη. Τον ευχαριστώ από την καρδιά μου γι αυτή τη μοναδική εμπειρία.

Επίσης, με την ανεκτίμητη βοήθεια των φίλων μου, που κι αυτούς από το διαδίκτυο τους γνώρισα, Έλενας Ελληνιάδου, Βασίλη Ζιακόπουλου και Σωτήρη Τερζίδη, κατάφερα να ανεβάζω την παρουσίαση στο youtube. Χωρίς αυτούς θα μου ήταν αδύνατο να κάνω κάτι τέτοιο.
Τους υπέρ-ευχαριστώ όλους. Τους αγαπώ πολύ.
Περισσότερα στο ιστολόγιο του σχολείου μου: Χρυσόμυγα