Κυκλοφόρησε, σε προφίλ ανανεωμένο, το 7ο τεύχος του ηλεκτρονικού περιοδικού Γραμμάτων & Τεχνών Βακχικόν, με τίτλο το στίχο του ποιητή Μίλτου Σαχτούρη,«Εφέτος στ' αλήθεια εφοβήθηκα την παγωνιά τη μοναξιά το κρύο»
"Πλούσια και ποιοτική ύλη που αγκαλιάζει την ποίηση, τη λογοτεχνία, το θέατρο, τον κινηματογράφο, τη μουσική, τα εικαστικά κ.ά.
Καλαίσθητο site που διαρκώς βελτιώνεται χάρη στις ιδέες και το πάθος για τα γράμματα και τις τέχνες του υπεύθυνου έκδοσης Νέστορα Πουλάκου και της συντακτικής του ομάδας". (Critique)
Το τρέχον τεύχος, όπως αναφέρεται από τη Σύνταξη, αφιερώνεται στους ανθρώπους «που κοιτάζουν παρέα καθαρούς ουρανούς».
"Τα μάτια. Το βλέμμα. Είναι το πιο αγνό αγαθό του ανθρώπου...Πόσους ανθρώπους στην πορεία της ζωής σας έχετε γνωρίσει που να διαθέτουν «καθαρό» βλέμμα;
[...] Δώστε χώρο στη ζωή σας για ανθρώπους που το βλέμμα τους λάμπει. Τα μάτια τους πηγάζουν αισιοδοξία, αγνή αγάπη, όρεξη για ζωή. Αγάπη πανανθρώπινη. Που τείνουν χείρα βοηθείας σε όποιον την έχει ανάγκη. Ανοίξτε τις αγκαλιές σας. Υποδεχτείτε τους. Θα φέρουν το φως. Θα σας ανοίξουν τα μάτια. Θα σας χρωματίσουν το βλέμμα. Μην τους αποκλείσετε. Μην τους πετάξετε. Δεν θα συναντήσετε πολλούς. Είναι λίγοι εκεί έξω… Και αυτοί για πόσο ακόμα θα είναι; Άλλωστε, υπάρχει πάντα το «μήλο της Εύας» τόσο απλόχερα διαθέσιμο για να τους καταστρέψει... Όλοι εμείς, δηλαδή".
«χρώμα δεν αλλάζουνε τα μάτια
μόνο τρόπο να κοιτάνε»
μόνο τρόπο να κοιτάνε»
6 σχόλια:
Καταπληκτική ανάρτηση!
Χρώμα δεν αλλάζουνε τα μάτια, μόνο τρόπο να κοιτάνε...
Μεγάλη υπόθεση το "καθαρό" βλέμμα.Και φυσικά μόνο όσοι το διαθέτουν, το αναγνωρίζουν και γράφουν γι' αυτό. Μπράβο, Λίτσα μου.
"Οι παλιοί μας φίλοι ",λοιπόν,δε φύγαν για πάντα-κι ας λέι ο Σαββόπουλος!Είναι κοντά μας ολοκαίνουργιοι,ολοζώντανοι,ολόφρεσκοι,ολούθε,από αλλα -ηλεκτρονικά- τώρα μετερίζια.Και μοιράζονται ολοένα μοιράζονται,όπως κάνουν οι φίλοι ,ό,τι τους συγκινεί.Μια ματιά στα μπλογκ σου κ΄θά 'γραφε άλλο τραγούδι ο Σαββόπουλος.Αχ μωρέ Λιτσάκι,με το χρώμα που δεν άλλαξε στα μάτια σου,τον τίτλο της ανάρτησης είδα κ' τσίμπησα κι ύστερα τσιμπολόγησα στα ενδότερα κι ύστερα...σου γράφω.[στο διάλειμμα της διόρθωσης έκθεσης-πανάθεμά με].Ουφ χαρά που μού 'δωσες!
φιλιά κι αγκαλιές κ' πολλή νοσταλγία για τα Γιάννενα που μας έμαθαν να μη φοβόμαστε "την παγωνιά τη μοναξιά το κρύο".
Ναι, Έλενα, μεγάλη υπόθεση το καθαρό και λαμπερό βλέμμα, σαν τις ανταύγιες της ανατολής ενός καλύτερου αύριο. Τι μεγάλη ψυχή που έχεις, και πόσο τυχερή είμαι που σε βρήκα (φαντάσου) στο διαδίκτυο!
Πολύ σ` ευχαριστώ.
Αννούλα, έψαχνα, ένα λογισμικό, να δω πως δουλεύει για να κάνω ανασκαφές με τα πρωτάκια μου από βδομάδα, γι` αυτό και μόλις είδα τα σχόλια, της Έλενας και το δικό σου.
Είμαι που είμαι με τη φόρμα εγασίας, μ` έβαλες κι εσύ να ανασκάψω μέσα μου, μέρες παλιές, πολύ-πολύ νοσταλγικές, που συνεχώς μου τις θυμίζεις από τότε που σε πέτυχα να σουλατσάρεις στα ιντερνέτια. Με πλημμύρισαν οι συγκινήσεις τώρα, είδες, πανάθεμά σε;
Τι ζεστή-ολόζεστη αγκαλιά!
Και κάνει ένα κρύο απόψε, ρε Άννα! Χειμώνας και δη στην Ήπειρο, τι άλλο μπορείς να φοβηθείς???
Δακρυσμένα μάτια
Στίχοι: Γιάννης Θεοδωράκης
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Ερμηνευτές: Μίκης Θεοδωράκης, Γιώργος Νταλάρας, Σωκράτης Μάλαμας
Δακρυσμένα μάτια νυσταγμένοι κήποι
όνειρα κομμάτια ας ήτανε να ζω
στους μεγάλους δρόμους κάτω απ' τις αφίσες
στα χιλιάδες χρώματα ας ήταν να βρεθώ
Να 'ταν η καρδιά μου λαμπερό αστέρι
να 'ταν η ματιά μου δίκοπο μαχαίρι
αστραφτερό σπαθί μες το μεσημέρι
αστραφτερό σπαθί μες το μεσημέρι
Αλήθεια, Λίτσα, πολύ ευρηματικό το αφιέρωμα για τους ανθρώπους με το καθαρό βλέμμα ( παρόλο που ο τίτλος της ανάρτησής σου μάλλον αποτυπώνει το λόγο τους...)
Κι αλήθεια, πόσοι είναι πια. Πόση αντοχή μένει για να παραμένουν, πόσο όλο και περισσότερο μόνοι μένουν..
( Η δε πληροφόρησή σου περί του ηλεκτρονικού και μη τύπου σταθερά χρήσιμη..)
Καλό σαββατοκύριακο
Άννα μου, νυσταγμένα μάτια αυτή τη στιγμή σ` ευχαριστούνε για τους υπέροχους στίχους και σε καληνυχτίζουν.
Μετά έρχεσαι κι εσύ Διονύση "σαν την καλωσύνη", που λέει κι η Πολυδούρη,
"το κουρασμένο βλέμμα μου να σβήσει
και την ψυχή μου ελεύτερη ν` αφήσει
ν` απλωθεί πέρα ως πέρα στη γαλήνη"
Καλό "Βράδι".
Δημοσίευση σχολίου