Εορταστικό, διακοσιοστό τεύχος της ΛΕΞΗΣ

Πάρε τη λέξη μου.

Δώσε μου το χέρι σου.
Α. Εμπειρίκος

Όλη «η λέξη» για τις ...λέξεις

To ομώνυμο λογοτεχνικό περιοδικό "η λέξη" γιορτάζει τα 30 χρόνια του με ένα αφιέρωμα για τη σύγχρονη ελληνική λογοτεχνία και ένα ανθολόγιο ποιημάτων με θέμα τη "λέξη" στη σύγχρονη ελληνική ποίηση. Δεκαεπτά έλληνες λογοτέχνες προχωρούν σε μια αξιολογική επισκόπηση του σώματος της ελληνικής λογοτεχνικής παραγωγής, συνθέτοντας ένα αφιέρωμα διαχρονικό. >>

Η λέξη "ΛΕΞΗ" ως τίτλος του περιοδικού, "ξεχώρισε αμέσως και επικράτησε χωρίς ενδοιασμούς, όχι μόνο γιατί ήταν εύληπτος, εύηχος και κομψός, αλλά κυρίως γιατί το νοηματικό του περιεχόμενο ταυτιζόταν με τη μικρότερη, την κυτταρική θα λέγαμε , δομική μονάδα του λόγου και φυσικά της λογοτεχνίας", γράφει ο Αντώνης Φωστιέρης, εκδότης και διευθυντής του περιοδικού.

Ο Βασίλης Βασιλικός νομίζει "πως η πεζογραφία μας θα είχε καλύτερο μέλλον αν είχε και μια κοινωνία ανάλογη για να τη στηρίξει. Αλλά η κοινωνία μας είναι σκέτος "αχταρμάς" κι αυτού του "αχταρμά" οι αξιόλογοι πεζογράφοι μας αναζητούν τις συνιστώσες".

Ο Μιχάλης Μερακλής υποστηρίζει πως "ενώ η όλη ζωή πέφτει από πεζότητα σε πεζότητα με την κυριαρχία, σύμφωνα με την καθιερωμένη, τρέχουσα ορολογία, υλικών αναγκών ... η γραφή και δημοσίευση λογοτεχνικών έργων αντί, όπως θα αναμενόταν να φτάσει επίσης σε εξαιρετικά χαμηλό σημείο (ως πνευματικό φαινόμενο), αντίθετα ολοένα αυξάνεται".
Ως ένα επιμέρους παράξενο μέσα στο γενικό παράξενο θεωρεί το ότι πολλοί γράφουν ακόμα και ποίηση σε μια εποχή που είναι αντιποιητική. Η ποίηση, όμως, "αφήνει αδιάφορο όχι το κοινό εν γένει, αλλά και εκείνους που κατ` επάγγελμα ασχολούνται με την κριτική, παρουσίαση, προβολή κ.λ.π. της λογοτεχνίας".

Ο Γιώργος Στεφανάκης γράφει για τη "δοκιμασία του δοκιμίου". "Ο Γιώργος Σεφέρης", λέει "βάφτισε τον κριτικό του λόγο, την ανασκαφή των ευρημάτων, "δοκιμές". Τί άλλο να `ναι το δοκίμιο, με το ασαφές και απροσδιόριστο περιεχόμενό του, παρά δοκιμές. Ο δοκιμιακός λόγος σήμερα αναζητά δρόμο συνύπαρξης, μέσα στην εξειδίκευση του επιστημονικού λόγου και το Internet. [ ...] Το δοκίμιο ως μια συνθετική προσέγγιση προϋποθέτει διεπιστημονικότητα και σφαιρική σκέψη... Ο άνθρωπος κινδυνεύει απ` την ανισότητα της λειτουργίας του εγκεφάλου του. Η εξειδίκευση δημιουργεί υπερτροφία σε τμήμα του εγκεφάλου, ενώ το υπόλοιπο των νευρώνων του ατροφεί και υποσιτίζεται πνευματικά.

Ο Αναστάσης Βιστωνίτης χαρακτηρίζει τα λογοτεχνικά περιοδικά "τα κύτταρα της λογοτεχνίας" και θεωρεί πως Η ΛΕΞΗ κατέχει εξέχουσα θέση μεταξύ των αντιπροσωπευτικότερων λογοτεχνικών περιοδικών.
"Η σημασία των λογοτεχνικών περιοδικών είναι σήμερα ακόμη μεγαλύτερη γιατί αποτελούν τη μόνη απάντηση στα γκρίζα φαινόμενα των ημερών που ευνοούνται από τη σαρωτική επικράτηση της μαζικής κοινωνίας. Ένα από αυτά λ.χ. είναι η μετατροπή του βιβλίου σε αναλώσιμο προϊόν, που οδηγεί στην υπερπαραγωγή και τον πολλαπλασιασμό των γραφομανών. Τα λογοτεχνικά περιοδικά είναι οι πλέον απτές αποδείξεις του ότι εκτός από τη μαζική υπάρχει και η υψηλή κουλτούρα, σύμφωνα με την εύστοχη διάκριση του Αντόρνο".

Επίμετρο
Η λέξη στη σύχρονη ελληνική ποίηση

Δυό λέξεις κι όλες μας χρειάζονταν.
Μία για μας και μία για τους άλλους .
Να προχωρούν πιασμένες από το αμοιβαίο τους χεράκι.
Επάνω τους στηρίχτηκαν τα όνειρα ο χρόνος και η Τέχνη
- φτύσανε αίμα αυτές οι δυό για να συγγράψουν όλα τα βιβλία.

Κική Δημουλά, Η τροχονόμος λέξη.

Τις σελίδες του περιοδικού κοσμούν σχέδια και ζωγραφική του Γιάννη Μόραλη ενώ προσφέρεται και ένθετο cd με πενήντα ποιήματα του Καβάφη, που διαβάζει ο Μένης Κουμανταρέας.