Ω Δία, θεέ Πελασγικέ, που μακριά μας μένεις, άρχοντα της βαρυχείμωνης Δωδώνης...

Ζεῦ ἄνα Δωδωναῖε Πελασγικὲ τηλόθι ναίων 

Δωδώνης μεδέων δυσχειμέρου... 

(Ιλιάδα, ραψ. Π, 233-234

Η προσευχή του Αχιλλέα στο Δωδωναίο Δία)

Ω Δία, θεέ Πελασγικέ, που μακριά μας μένεις, 

άρχοντα της βαρυχείμωνης Δωδώνης...  (μετάφραση Νικήτα  Παρίση)

Δία, θεέ Πελασγικέ, προστάτη στην Δωδώνην
πέρα την κακοχείμωνην... (μετάφραση Ιάκωβου Πολυλά)

πηγή εικόνας

Στον αρχαιολογικό χώρο της Δωδώνης, όπου σύμφωνα με τη μυθική παράδοση κατοικούσαν η Διώνη και ο Δίας, στην αγκαλιά του Τόμαρου, η Συμφωνική Ορχήστρα του Δήμου Ιωαννιτών υπό την μουσική διεύθυνση του Φοίβου Παπαδόπουλου, ερμήνευσε χθες βράδυ τα έργα: 

Εισαγωγή στον  Έγκμοντ, του Λ. β. Μπετόβεν  και 

Συμφωνία Αρ. 41 του Διός, του Β. Α. Μότσαρτ

Παρά την απογευματινή βροχή και τα βαριά σύννεφα της ημέρας, ο Δωδωναίος Δίας, εισάκουσε και τις δικές μας προσευχές και ευνόησε τη χθεσινή βραδιά ποικιλοτρόπως. Εδώ ακούγεται ένα μικρό απόσπασμα της βραδιάς από το τέταρτο μέρος της τελευταίας Συμφωνίας του Μότσαρτ, Συμφωνία Αρ. 41, που είναι αφιερωμένη στο Δία.

Το τέταρτο μέρος είναι ένα υπέροχο κομμάτι, συνδυασμός των αντιθέτων, που με την εναλλαγή τους ενεργοποιούν τη ζωή μας,  της δίνουν ρυθμό, την κάνουν πολύχρωμη και αρμονική.

Όπως ακούστηκε στο προλόγισμα της βραδιάς, "σ` αυτό το τέταρτο μέρος, το σκληρό διαδέχεται το απαλό, το μπαρόκ συναντάει το κλασικό ύφος.  Ακούγονται πέντε διαφορετικά θέματα και κάθε θέμα παίζεται και από άλλη ομάδα οργάνων της ορχήστρας. Μετά το θάνατο του συνθέτη, ο μάνατζέρ του ονόμασε τη Συμφωνία, του Διός, για την ισορροπία της δομής και για το υψιπετές του ύφους".

Για την Εισαγωγή στον  Έγκμοντ, του Λ. β. Μπετόβεν, ειπώθηκε ότι είναι ένα έργο που γράφτηκε για να τιμήσει τον Έγκμοντ, έναν ήρωα που αποκεφάλισαν στη Φλάνδρα το 1568 ισπανοί κατακτητές, γιατί τους αντιστάθηκε. Ο Έγκμοντ, παρότι μπορούσε να φύγει και να γλιτώσει τη θυσία, παρέμεινε.  Στα μέρη της υπέροχης Εισαγωγής διακρίνονται ο αγώνας, η αμφιβολία, η θυσία και ο θρίαμβος των ιδανικών.