το ιστολόγιο της Στάμου Ευαγγελίας, φιλολόγου, επιμορφώτριας ΤΠΕ
Photo Album: Άγγελου Καλογερίδη

Τετάρτη 30 Σεπτεμβρίου 2009

"Πάντοτ`, ελεύθερε άνθρωπε, θε ν` αγαπάς τη θάλασσα!"


ανατολή στη θάλασσα του
Χορευτού Ζαγοράς Πηλίου


Οι φωτογραφίες του slide προέρχονται από το ιστολόγιο της εξαιρετικής Ζαγοριανής φίλης μου Κατερίνας. Τις τράβηξε το περασμένο καλοκαίρι.
(με την άδειά σου Κατερίνα μου, τις έφτιαξα για να στέκομαι μπροστά τους και να γαληνεύω) 
Το Χορευτό είναι παραθαλάσσιο θέρετρο, επίνειο της Ζαγοράς. Παραλία μεγάλης ομορφιάς όπου το πράσινο σμίγει με το γαλάζιο, χρυσαφένια άμμο και καταγάλανα νερά. Με ορμητήριο το Χορευτό τα περίφημα χιλιοτραγουδισμένα "Ζαγοριανά καράβια", μετέφεραν τα προϊόντα της περιοχής στα μεγάλα λιμάνια της Ευρώπης. Στο Χορευτό, όπου τη μεγαλύτερη διάρκεια του χρόνου τα κύματα "χορεύουν", ο Γεώργιος Δροσίνης, κατ' εξοχήν φυσιολάτρης ποιητής, εμπνεύστηκε την ποιητική του συλλογή "Γαλήνη".

Μια υπέροχη ανατολή και ένα εξαιρετικό ποίημα του Καβάφη μελοποιημένο από τον Δημήτρη Παπαδημητρίου. Ερμηνεύει ο Αλκίνοος Ιωαννίδης.

Θάλασσα του Πρωιού

Εδώ ας σταθώ. Κι ας δω κ’ εγώ την φύσι λίγο.
Θάλασσας του πρωιού κι ανέφελου ουρανού
λαμπρά μαβιά, και κίτρινη όχθη· όλα
ωραία και μεγάλα φωτισμένα.

Εδώ ας σταθώ. Κι ας γελασθώ πως βλέπω αυτά
(τα είδ’ αλήθεια μια στιγμή σαν πρωτοστάθηκα)·
κι όχι κ’ εδώ τες φαντασίες μου,
τες αναμνήσεις μου, τα ινδάλματα της ηδονής.

(Κ. Π. Καβάφης, Από τα Ποιήματα 1897-1933, Ίκαρος 1984)

6 σχόλια:

Vicky Papaprodromou είπε...

Πανέμορφη δημοσίευση, Λίτσα. Μπράβο και πάλι μπράβο!

Και, ναι, κάθε ελεύθερος άνθρωπος πάντοτε θε ν' αγαπά τη θάλασσα. Δεν γίνεται αλλιώς. :-)

Κατερίνα δε 'στάπα; είπε...

Λιτσάκι μου, γλυκό!!!
Και δεν το είδα εγκαίρως!
Μόνο αυτές είχα δημοσιεύσει;
Που να δεις άλλες 1000;
Αρκεί να μπορέσουν να μου διαβάσουν τον έξτρα δίσκο μου, γιατί τον έκαψα!
Άσε! Μεγάλη στεναχώρια!
Πολύ ωραία ανάρτηση, κορίτσι μου!
Μπράβο σου και σ' ευχαριστώ για την τιμή!
Θα παπαγαλίσω, ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ!
Αχ, αυτή η θάλασσα το μούχει κάνει!

Φιλάκια, Καλό μήνα!

Ε. Στάμου είπε...

Βίκυ σ` ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια. Να σε συγχαρώ κι εγώ με την ευκαιρία, για τη σπάνια και μοναδική δουλειά που κάνεις, να ανθολογείς ποιητές της Θεσσαλονίκης "και μάλιστα σε καιρούς αντιποιητικούς".
Είσαι τυχερή που ζεις δίπλα στη θάλασσα και μυρίζεις την αλμύρα της καθημερινά. Εμένα εδώ, μ` ενοχλεί η απουσία της.

Ε. Στάμου είπε...

Κατερίνα μου εγώ μόνον αυτές βρήκα. Αν θέλεις να μου στείλεις κι άλλες θα τις προσθέσω. Είναι υπέροχες. Η θάλασσά μας είναι ΥΠΕΡΟΧΗ.
Τι ζημιές έπαθες πάλι; Αμάν Κατερινάκι, πολλή γκαντεμιά. Μήπως να πας στο Χορευτό, να δεις τη φύση λίγο;
Φιλάκια

Διονύσης Μάνεσης είπε...

(Εμείς του Ιονίου να μην υπεισερχόμεθα, ε;...)

Ας το αναγνωρίσουμε μεγαλοθύμως:Δεν έχετε άδικο. Χορευτό αισθήσεων, χρωμάτων, εικόνων. Λατρεμένο Πήλιο.
Και τώρα και μέσα απ' τους ανθρώπους του. Ξενιτεμένους και μη.
Εδώ ας σταθώ...

Ε. Στάμου είπε...

Ναι, πες τα κι εσύ τώρα έτσι για να `χουμε παραισθήσεις.
Τι λυρικά που γράφετε εσείς του Ιονίου!