το ιστολόγιο της Στάμου Ευαγγελίας, φιλολόγου, επιμορφώτριας ΤΠΕ
Photo Album: Άγγελου Καλογερίδη

Τρίτη 1 Ιανουαρίου 2013

ΤΟ ΝΕΟ ΕΤΟΣ 2013 "Ας πιάσουμε τη θέση μας στη μάχη!"


Τούτη είναι η εποχή μας, καλή ή κακή,
ωραία ή άσκημη, πλούσια ή φτωχή, 
δεν τη διαλέξαμε. Τούτη είναι η εποχή μας, 
ο αγέρας που αναπνέμε, η λάσπη που μας δόθηκε,
το ψωμί, η φωτιά, το πνέμα!
Ας δεχτούμε παλικαρίσια την ανάγκη.
Πολεμικός μάς έλαχε ο κλήρος, 
ας ζώσουμε σφιχτά τη μέση μας, ας αρματώσουμε
το κορμί, την καρδιά και το μυαλό μας!
Ας πιάσουμε τη θέση μας στη μάχη!
 Ασκητική (σελ. 81)

Η φυγή δεν είναι νίκη,
τ` όνειρο είναι τεμπελιά
και μόνο το έργο μπορεί να χορτάσει την ψυχή
και να σώσει τον κόσμο.
Συμπόσιον (σελ. 15)

 

...στον άτιμο, αλλοπρόσαλλο τούτον κόσμο
ζουν, ας είναι και σε λιγοστά στήθια, 
μερικές θεμελιακές αρχές, θυγατέρες
του ανθρώπου, που αυτός τις έπλασε
με ιδρώτα, αίμα και κλάματα,
κι είναι αθάνατες οι περισσότερες
γεννήθηκαν στην Ελλάδα.
δυο οι πιο τρανές:
η ελευτερία κι η αξιοπρέπεια
του ανθρώπου.
Ο Καπετάν Μιχάλης (Πρόλογος, σελ 11)


Να πεθαίνεις κάθε μέρα.
Να γεννιέσαι κάθε μέρα. 
Ν` αρνιέσαι ό,τι έχεις κάθε μέρα.
Η ανώτατη αρετή
δεν είναι να `σαι ελεύτερος, παρά
να μάχεσαι για ελευτερία.
Μην καταδέχεσαι να ρωτάς:
"Θα νικήσουμε; Θα νικηθούμε;"
Πολέμα!
Ασκητική (σελ. 86)


Υπάρχει πείνα, αδικιά,
σκοτάδι πολύ στην καρδιά, 
δεν είναι ετούτα που θωράς φαντάσματα,
όσο κι αν φυσήξεις δε θα σκορπίσουν, είναι
σάρκα και κόκκαλα, άγγιξέ τα, υπάρχουν.
δεν ακούς μια κραυγή στον αέρα; φωνάζουν.
Τι φωνάζουν; Βοήθεια! Ποιον φωνάζουν;
Εσένα! Εσένα, τον κάθε άνθρωπο!
Σήκω απάνω. το χρέος μας δεν είναι
να ρωτούμε παρά να πιαστούμε όλοι

χέρι με χέρι και ν` ανηφορίζουμε.
Αναφορά στον Γκρέκο (σελ. 414)
Τα αποσπάσματα του έργου του Νίκου Καζαντζάκη περιλαμβάνονται στο Ημερολόγιο 2013.
Πηγή εικόνων

10 σχόλια:

sofia είπε...

Καλή Χρονιά Λίτσα

με ελπίδα και αγάπη

πάντα δημιουργική

Πολλά φιλιά

Ε. Στάμου είπε...

Καλή Χρονιά, Σοφία μου.

Να εξακολουθήσεις και τη νέα χρονιά να είσαι μια τόσο πληθωρική παρουσία στο διαδίκτυο!

ΓΙΑΝΝΗΣ Β. ΚΩΒΑΙΟΣ είπε...

Λίτσα μου, ΥΓΕΙΑ & ΦΩΣ για σένα και την Πατρίδα! Επίτρεψέ μου να σου αφήσω το καινούργιο μου τραγούδι, που ερμήνευσε προ ημερών η παιδική χορωδία Σπύρου Λάμπρου στην εκδήλωση "Το παιδί τιμά τον Νίκο Καζαντζάκη".
_____________________

Ο ΚΑΠΕΤΑΝ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ

Μας λούζει φως μες στις σελίδες
με έργα που γεννούν αχτίδες.
Μας ξεναγεί στην οικουμένη,
αλλά στην Κρήτη μάς προσμένει!

Γνώρισε όλες τις θρησκείες,
τα πάθη και τις αδικίες.
Έψαλε έρωτες, μεράκια
μα και τα πιο πικρά φαρμάκια.

Πασχίζει τον Θεό να σώσει
και τους ανθρώπους να λυτρώσει.
Την Ιστορία «ανακρίνει»,
για να εμπνεύσει την Ειρήνη.

Σαν δάσκαλος φιλοσοφίας
και ανθρωπογεωγραφίας
ξανά τον κόσμο ανακαλύπτει
κι ουδέποτε τας χείρας νίπτει.

[Refrain]
Η κρητική ματιά μάς γνέφει
κι η «Ασκητική» γραφή μάς τρέφει.
Χαράζει άγνωστες πορείες
με του Ζορμπά τις απορίες.
«Ξανασταυρώνεται» ο Αθώος
και βγαίνει ο «Προμηθέας» σώος.
Με τον «Φτωχούλη» του κηρύττει
ήθος ο γιος του Ψηλορείτη.

ΓΙΑΝΝΗΣ Β. ΚΩΒΑΙΟΣ

Ε. Στάμου είπε...

Γιάννη μου πολύ σ` ευχαριστώ για το δώρο σου! Είναι πολύ όμορφο το ποίημα και ειδικά το ρεφρέν, μου άρεσε ιδιαίτερα. Που μπορώ να το βρω μελοποιημένο; Δεν ήξερα κάτι γι` αυτή την εκδήλωση.

Να είσαι πάντα καλά και να μας δίνεις τα φώτα σου.

Καλή Χρονιά!

Unknown είπε...

etsubuΥπέροχο και επίκαιρο!! Σε ευχαριστούμε καλή μου για τις εξαιρετικές αναρτήσεις σου!!! Καλή χρονιά με υγεία,δύναμη και δημιουργικότητα!!!

Διονύσης Μάνεσης είπε...

Καλημέρα, Λίτσα,

Καζαντζακικές ευχές γαι το 2013;
Ορίστε και μία - γνωστή, βέβαια, αλλά η επανάληψις μήτηρ μαθήσεως:

" - Παππού αγαπημένε, είπα, δώσ’ μου μιαν προσταγή.
Χαμογέλασε, απίθωσε το χέρι απάνω στο κεφάλι μου˙ δεν ήταν χέρι, ήταν πολύχρωμα φωτιά˙ ως τις ρίζες του μυαλού μου περεχύθηκε η φλόγα.
- Φτάσε όπου μπορείς, παιδί μου …
Η φωνή του βαθιά, σκοτεινή, σα να’ βγαινε από το βαθύ λαρύγγι της γης.
Έφτασε ως τις ρίζες του μυαλού μου η φωνή του, μα η καρδιά μου δεν τινάχτηκε.
- Παππού, φώναξα τώρα πιο δυνατά, δώσ’ μου μιαν πιο δύσκολη, πιο κρητικιά προσταγή.
Κι ολομεμιάς, ως να το πω, μια φλόγα σούριξε ξεσκίζοντας τον αέρα, αφανίστηκε από τα μάτια μου ο αδάμαστος πρόγονος με τις περιπλεμένες θυμαρρόριζες στα μαλιά του κι απόμεινε στην κορφή του Σινά μια φωνή όρθια, γεμάτη προσταγή, κι ο αέρας έτρεμε:
- Φτάσε όπου δεν μπορείς!"
( Αναφορά στον Γκρέκο)

Φτάσε όπου δεν μπορείς, λοιπόν!
Με τη συμπληρωματική ευχή μας, να ... μπορείτε φέτος να φτάσετε μέχρι την έκθεση του ΙΜΕ για τον Καζαντζάκη και να σας δούμε κι εμείς λίγο..:-)

Καλή χρονιά.

Πολίνα Μοίρα είπε...

Καλή χρονιά Λίτσα μου, με υγεία και δύναμη!

Ε. Στάμου είπε...

Καλή Χρονιά Άννα μου.
Ετοιμάσου να ανηφορίσεις προς Γιάννενα την ερχόμενη Τετάρτη.

Ε. Στάμου είπε...

"Φτάσε όπου δεν μπορείς!"

Δυστυχώς, δεν μπορούμε πλέον να φτάσουμε μέχρι Αθήνα, Διονύση.

Γιατί δεν φεύγετε κι εσείς για λίγο από τη μεγάλη πόλη;

Ευχές πολλές για Καλή Χρονιά.

Ε. Στάμου είπε...

Σ` ευχαριστώ Πολίνα, ευχές πολλές και σε σένα για Καλή Χρονιά.