Μάρκος Μέσκος, "Μήγαρις έχω στο νου μου, πάρεξ ελευθερία και γλώσσα;"

Ο ποιητής Μάρκος Μέσκος διαβάζει κείμενό του με το οποίο αναφέρεται στην τρέχουσα κατάσταση και τις αγωνίες της. Το κείμενο ηχογραφήθηκε από την εκπομπή του Τρίτου Προγράμματος "Απόστροφος", που επιμελείται και παρουσιάζει ο δημοσιογράφος Ζαχαρίας Σώκος.

"Μήγαρις έχω στο νου μου, πάρεξ ελευθερία και γλώσσα;"
(ακούστε)
Iσχυρίζεται ο λαμπρός Διονύσιος Σολωμός κι από τότε η παρακαταθήκη του, "σαν της αυγής το δροσάτο ύστερο αστέρι", εκείνο μας προσεγγίζει φως και παρουσία και πράξη μαζί. Κάπου εδώ, σαν κάποιο είδος προσωπικής αυτογνωσίας και πιθανόν συνολικής αυτοκριτικής, να πούμε δυο λόγια:
Σχεδόν τα πάντα στον κόσμο και στη χώρα μας ορατά. Δύσκολο να μπούνε στη σειρά δεν είναι. Να ταξινομηθούν με το πνεύμα της καθημερινής συνείδησης και στον απόηχό τους. Κοινή διαπίστωση και κατά εξακολούθηση, η μετατόπιση των αξιών. Η παράνοια σχεδόν ολάκερου του πολιτικού φάσματος των νεοελλήνων, των κυβερνώντων κυρίως. Λιγότερο υπεύθυνη, αλλά υπεύθυνη και η άλλη πλευρά, των ευκολόπιστων και πάντα προδομένων, δηλαδή των επαγγελματιών πατριωτών, των ρουσφετολόγων, των κομματόσκυλων και πλείστων όσων σωτήρων. Μακριά δεν είναι κι ο Βαρνακιώτης του Ανδρέα Κάλβου. Ας με συγχωρήσουν ωστόσο οι μόνοι δικαιωμένοι, δηλαδή οι νεκροί και οι μύριοι ανώνυμοι αγωνιστές.

Ο ζόφος γενικός. Κάθε είδος επιφύλαξης δικαιολογείται. Γύρω-γύρω οι επιλήσμονες, οι ανιστόρητοι υστερόφημοι και άπληστοι φαγάδες. Πώς να σωπάσεις; Ανάλογα με την περίσταση οι πάμπολλοι συνοδοιπόροι του καπιταλιστικού κυβερνοχώρου απειλούν και φοβερίζουν την κάθε οντότητα. Φυσική λοιπόν απόληξη και των εξεγερμένων το μετερίζι. Με τον τρόπο και τη δυνατότητα του σπαθιού του ο καθείς. 

"Όποιος ελεύθερα συλλογάται, συλλογάται καλά", υπενθυμίζει ο Ρήγας ο Βελεστινλής. Κοντά του και ο Διονύσιος Σολωμός και ειδικότερα στο πρόταγμά του, Ελευθερία και Γλώσσα. Προϋπόθεση της ζωής η Ελευθερία. Αξιοποίηση των ονείρων της ζωής η Γλώσσα. Η ελευθερία, όχι σαν επιπόλαιο πρωινό της Κυριακής, αλλά σαν κατασταλαγμένο διέξοδο του απογεύματός της. Και η γλώσσα ωσάν αποκαλυπτόμενη, ανακαλυπτόμενη, κατακτημένη ποίηση. Χοϊκό άστρο της πολιτείας. 

Ανάγκη λοιπόν το σπάσιμο των εκάστοτε δεσμών της αιχμαλωσίας και της καταπίεσης κάθε ανθρώπινης κοινότητας. Σύμβολο, σήμα και σήμερα, στην κρίση των κατεξοχήν πολιτιστικών αξιών, η εξακρίβωση της ελευθερίας διά της ελευθερίας. Η ολοκλήρωση του νοήματος της ελευθερίας μέσα στη γλώσσα και στο ποίημά της που κυριολεκτώντας γράφει την ποίηση.

"Μήγαρις έχω στο νου μου, πάρεξ ελευθερία και γλώσσα;"

Ας εντρυφήσουμε όλοι σαστισμένοι, οι αμήχανοι και άπραγοι σήμερα, στο λόγο του λαμπρού Διονυσίου Σολωμού. Φυσικά, δεν είναι η μόνη προσέγγισή του.