1985
6 Φεβρουαρίου:
Ο ποιητής, πεζογράφος και εκπαιδευτικός Γιώργος Ιωάννου εισάγεται στο Σισμανόγλειο για εγχείρηση προστάτη. Μετά από επιπλοκή, παθαίνει μόλυνση του αίματος.
16 Φεβρουαρίου:
Παθαίνει από σηψαιμία σε ηλικία 58 ετών.
18 Φεβρουαρίου:
Το περιοδικό "Οδός Πανός", για την επέτειο των 10 χρόνων από το θάνατο του Γιώργου Ιωάννου, σαν μνημόσυνο, του αφιέρωσε το διπλό τεύχος 86-87 (Μάιος – Αύγουστος 1996) με κριτικές παρουσιάσεις του πρωτογενούς λογοτεχνικού του έργου. Στο τεύχος αυτό, o Χαρίλαος Τρουβάς βρήκε δημοσιευμένα τα ποιήματα – αμελοποίητα τραγούδια του «Η ανάσα σου», «Παρανάλωμα» και «Ολοσκότεινα φιλιά» και τα μελοποίησε με τρόπο που, όπως πιστεύει, το αποτέλεσμα να είναι αρκετά κοντά στις αισθητικές προτιμήσεις του ποιητή τους.
Τα «Ολοσκότεινα φιλιά», βραβεύτηκαν στον Α΄ Διαγωνισμό Μελοποιημένης Ποίησης που διοργάνωσαν τα περιοδικα ΜΕΤΡΟΝΟΜΟΣ, ΜusicHeaven.gr και ΠΟΙΕΙΝ.
«Ολοσκότεινα φιλιά»
Βούλες βούλες στο κορμί μου
ολοσκότεινα φιλιά.
Μου τα έδινες τη νύχτα
σαν με είχες αγκαλιά.
Τα μετράω στον καθρέφτη,
ξαναζώ τις περιστάσεις,
που ρουφούσες το κορμί μου
δίχως καν να ξαποστάσεις.
Κάθε μαυρισιά κι αγάπη,
κάθε φίλημα και ρίγος.
Δεν χορτάσαμε τα χάδια,
ήτανε ο χρόνος λίγος.
Δεν με νοιάζει, αν τα βλέπουν
πονηρά κι αθώα μάτια,
τα σημάδια των χειλιών σου,
της ζωής μου τα κομμάτια.
Μου ορκίστηκες πως θα 'ρθεις,
μόλις βρείς την ευκαιρία.
Δεν το θέλω να ξανάρθεις,
δεν υπάρχει σωτηρία.
Ό,τι έγινε μια νύχτα,
δεν μπορεί να ξαναγίνει.
Άσε τις επαναλήψεις,
μόνο εκείνο να μας μείνει.
"Θάθελα να ξέρω μπουζούκι για να παίζω και να τραγουδάω ρεμπέτικα. Αυτά είναι τα τραγούδια και οι χοροί της ψυχής μου"
Γ. Ιωάννου, "Εφήβων και μη"
"Τα ρεμπέτικα μου προκαλούν μια ψυχική κατάσταση τόσο μελαγχολική και βαθιά ευχάριστη, που λέω πια να το αφήσω εντολή: Έτσι και πεθαίνω, δύο, τρία, πέντε ρεμπέτικα για να υποφέρω αυτές τις δύσκολες στιγμές πιο ελαφρά..."
Γ. Ιωάννου, "Γιατί", Οκτώβριος 1983
Από το βιβλίο "Γιώργος Ιωάννου 1927-1985, Λόγος και Μνήμη", επιμέλεια: Γιώργος Αναστασιάδης.
Ο Γιώργος Αναστασιάδης συγκέντρωσε τον ζωντανό λόγο του Γιώργου Ιωάννου, τις συνεντεύξεις του από το 1974 μέχρι το 1985 σε εφημερίδες και περιοδικά, σε μια έκδοση με τον τίτλο "Ο λόγος είναι μεγάλη ανάγκη της ψυχής".
Είναι απέραντη η ανθρώπινη ζωή (...) Πολλά μπορείς να θησαυρίσεις, αν διαθέτεις βαθιές κρυψώνες μέσα σου"
Γ. Ιωάννου, "Επιτάφιος θρήνος"
2 σχόλια:
" Είναι απέραντη η ανθρώπινη ζωή (...) Πολλά μπορείς να θησαυρίσεις, αν διαθέτεις βαθιές κρυψώνες μέσα σου"
Σ' αυτές τις κρυψώνες φυλάμε την τόσο διεισδυτική απλότητα του Ιωάννου, το παλιό του περισκόπιο με το οποίο μας έμαθε να βλέπουμε τις πόλεις μας, τους ανθρώπους τους, το παρελθόν.
Αυτές τις μέρες "τον ξεκινάμε" κι εμείς στην κατεύθυνση, Λίτσα. Και, όπως κάθε χρόνο: δεν ξέρεις τι να αφήσεις έξω από την παρουσίασή του. Ο πειρασμός να δώσεις ώρες και ώρες, για να βολτάρεις στον κόσμο του με τους μαθητές έντονος.
Ευχαριστούμεε..:-)
Κι εγώ τώρα τελείωσα τον Παυλόπουλο Διονύση με παράλληλο το πρώτο ποίημα του Αργύρη Χιόνη, από το ιστολόγιό σου. Το βρήκα εξαιρετικό σε συσχετισμό και με τη φράση του Μαρωνίτη "ας πούμε ότι το κάθε ποίημα είναι ένα βέλος μοναχικό που σκοπεύει το ρυθμικό κέντρο του κόσμου".
Ο Ιωάννου είναι πολύ αγαπημένος μου και να σου πω μου άρεσε πολύ και η δραματοποίηση του διηγήματος "Στου Κεμάλ το σπίτι" με Καραγκιόζη, Χατζηαβάτη, Σπανομαρία κλπ, που πρόσφατα βρήκα και διάβασα. Δεν την ήξερα. Ευτυχώς έχουμε λίγο χρόνο για να ξεφύγουμε όσο μπορούμε από το στεγνά φροντιστηριακό μάθημα που αναγκαζόμαστε να κάνουμε και να προσπαθήσουμε να τον "εκπολιορκήσουμε" λίγο περισσότερο.
Να μην ξεχνάμε πως
"Τα κακώς κείμενα διορθώνονται ριζικά μόνο με ισχυρά εντομοκτόνα, ποντικοκτόνα και κατσαριδικτόνα" (Κοιτάσματα)
Καλό βράδυ.
Δημοσίευση σχολίου