Πρόσκληση του ΓΕΛ Πεδινής στην εκδήλωση-παρουσίαση των ερευνητικών εργασιών σχ. έτους 2012-13

Η εκδήλωση θα ολοκληρωθεί με τον αποχαιρετισμό των μαθητών της τρίτης τάξης.

Δύο μαθήτριες της Β΄ Λυκείου  αποχαιρετούν την Τρίτη  με το δικό τους, ποιητικό τρόπο.

ΝΕΟΙ ΔΡΟΜΟΙ 
 (τον τίτλο του ποιήματος δίνει η ακροστιχίδα του)

Να αρχίζατε θα εύχεστε ξανά από την αρχή
Ενώ το δειλινό νέες πορείες αντηχεί.
Όταν νιώσετε χρήσιμοι όλοι μαζί ...
Ιστορικοί, αρχιτέκτονες, υδραυλικοί.
Δέκαθλο φαντάζει χωρίς μαθήματα η ζωή!

Ρίγησε ο νους σας με αναμνήσεις από τα παλιά 

Όταν όλα θα μοιάζουν πληκτικά
Μια γωνιά παρηγοριάς θα είναι τα χρόνια σας τα σχολικά
Όλοι θα σας λένε ψιθυριστά ή φωναχτά
"Ιούλιος, Αύγουστος και κάθε εποχή κάθε τέλος μια αρχή! κάθε τι παλιό και νέο μαζί !"

Αντωνίου Παρασκευή

Κι ένα καβαφογενές ποίημα - παρωδία του γνωστού καβαφικού ποιήματος Περιμένοντας τους Bαρβάρους, από τη Σταμάτη Ελισσώ.

Ξεπροβοδίζοντας τους βαρβάρους

—Τι περιμένουμε έξω στην αυλή συναθροισμένοι;
Είναι η Τρίτη μας να φύγει σήμερα.

— Γιατί μέσα στην αίθουσα μια τέτοια απραξία;
Τι κάθοντ` οι καθηγηταί και δεν βαθμολογούνε;

Γιατί η Τρίτη μας θα φύγει σήμερα.
Και τι βαθμούς να δώσουν τώρα πια;
Στα ΑΕΙ σαν παν, θα τους βαθμολογήσουν.

— Γιατί ο κύριος διευθυντής τόσο πρωί σηκώθη,
και κάθεται στης αίθουσας την πιο ψηλή καρέκλα
φορώντας το κουστούμι του με πένθιμη γραβάτα;

Γιατί η Τρίτη μας θα φύγει σήμερα.
Κι ο διευθυντής μας περιμένει να τους
αποχαιρετήσει. Μάλιστα ετοίμασε
για να τους δώσει μια περγαμηνή. Εκεί
τους έγραψε ευχές πολλές και γράμματα (?).

— Γιατί και τα πρωτάκια μας μασκαρεμένα εβγήκαν
σήμερα με τες κόκκινες, τες κεντημένες ρόμπες·
γιατί ποδιές εφόρεσαν με τόσα μπιχλιμπίδια,
και στη σκηνή ανέβηκαν να παίξουν Καμπανέλλη;

Γιατί η Τρίτη μας θα φύγει σήμερα·
και πού θα ξαναβρούν μια τέτοιαν ευκαιρία;

— Γιατί η Ευαγγελία μας δεν έρχεται σαν πάντα
να πει τις θεωρίες της και να φιλοσοφήσει;

Γιατί η Τρίτη μας θα φύγει σήμερα·
κι αυτοί βαριούντ` ευφράδειες και φιλοσοφίες.

— Γιατί ν` αρχίσει μονομιάς αυτή η ανησυχία
κι η σύγχυσις. (Τα πρόσωπα τι σοβαρά που εγίναν).
Γιατί αδειάζουν γρήγορα οι τάξεις κι οι διαδρόμοι,
κι όλοι γυρνούν στα σπίτια τους πολύ συλλογισμένοι;

Γιατί ενύχτωσε κι η Τρίτη δεν εφάνη.
Και μερικοί εφτάσαν απ’ τα Γιάννενα,
και είπανε πως η Τρίτη μας στο μώλο κόβει βόλτες
χαρούμενη που γλύτωσε κι εμάς και τη γιορτή μας.



Και τώρα τι θα γένουμε χωρίς την Τρίτη;
Θα πάρουμε τη θέση της κι ύστερα ποιος μας πιάνει...!

Ευχόμαστε στους αγαπημένους μας μαθητές που φεύγουν από κοντά μας, να μη λείψουν ποτέ από τους Νέους Δρόμους της ζωής τους 
τα Όνειρα,  που μπορούν να φωτίζουν το χαμόγελό τους
και να το κάνουν να λάμπει.