α ρ ι σ μ α ρ ί: Στον Κωνσταντίνο Π. Καβάφη

Δευτέρα 29 Απριλίου 2013

Στον Κωνσταντίνο Π. Καβάφη

"Ανεπαισθήτως" πρόβαινε

Φοβού την ταχεία εκπλήρωση και δώρα φέρουσα.

Άκου τις σοφές συμβουλές των στερήσεων

και με ρίγος πλουσιοπάροχο θα ανταμείψει την

αναμονή σου η ατελεύτητος επιθυμία.

Κική Δημουλά


Κ. Π. Καβάφης (1863-1933), της Μαριλένας Στάικου από το συνέδριο για τα 150 χρόνια του ποιητή που πραγματοποιήθηκε στην Κωνσταντινούπολη (11-14 Απριλίου 2013) πηγή εικόνας: Φιλογνωσία

29 Απριλίου 1863: η ημερομηνία της γέννησης ενός μεγάλου, οικουμενικού ποιητή, του Κωνσταντίνου Καβάφη.

29 Απριλίου 1933: η ημερομηνία του θανάτου του, ο Επίλογος.

Απολείπειν ο θεός Aντώνιον

Σαν έξαφνα, ώρα μεσάνυχτ’, ακουσθεί
αόρατος θίασος να περνά
με μουσικές εξαίσιες, με φωνές—
την τύχη σου που ενδίδει πια, τα έργα σου
που απέτυχαν, τα σχέδια της ζωής σου
που βγήκαν όλα πλάνες, μη ανωφέλετα θρηνήσεις.
Σαν έτοιμος από καιρό, σα θαρραλέος,
αποχαιρέτα την, την Aλεξάνδρεια που φεύγει.
Προ πάντων να μη γελασθείς, μην πεις πως ήταν
ένα όνειρο, πως απατήθηκεν η ακοή σου·
μάταιες ελπίδες τέτοιες μην καταδεχθείς.
Σαν έτοιμος από καιρό, σα θαρραλέος,
σαν που ταιριάζει σε που αξιώθηκες μια τέτοια πόλι,
πλησίασε σταθερά προς το παράθυρο,
κι άκουσε με συγκίνησιν, αλλ’ όχι
με των δειλών τα παρακάλια και παράπονα,
ως τελευταία απόλαυσι τους ήχους,
τα εξαίσια όργανα του μυστικού θιάσου,
κι αποχαιρέτα την, την Aλεξάνδρεια που χάνεις.

"Η σύλληψη του θανάτου από τον ίδιο τον ποιητή, είναι εντελώς πρωτότυπη. Μας παίρνει από τη ζωή σαν το σκοτεινό πλοίο που αφήνει τα φώτα και τις μουσικές της παραλίας και κυλιέται προς το υγρό στοιχείο. Αποπλέομε και θαρρούμε πως η ζωή φεύγει,

σαν αόρατος θίασος που περνά

με μουσικές εξαίσιες, με φωνές.

Θρήνοι για τις γελασμένες μας ελπίδες δεν αξίζουν αυτή την ώρα και η βιαστική επιθανάτια αυτοεξέταση είναι μάταια. Με το υπέροχό του "εις εαυτόν" ο Καβάφης προτρέπει τον εαυτό του να δεχτεί το θάνατο με την αξιόπρεπη γαλήνη".

Τέλλου Άγρα, Ο ποιητής Κ. Π. Καβάφης

Γιατί να διαβάζουμε τον Καβάφη σήμερα;

H κυρία Σόνια Ιλίνσκαγια, oμότιμη Καθηγήτρια του Τμήματος Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, στο μαθητικό συνέδριο "150 Χρόνια Κ. Π. Καβάφης", που πραγματοποιήθηκε στο Ζωγράφειο Λύκειο Κωνσταντινούπολης, απαντά:
"Γιατί η ποίηση του Καβάφη είναι ένα πολύ ισχυρό εγερτήριο συνειδήσεων. Είναι ιδιαίτερα απαραίτητο να τη δέχονται έτσι οι αναγνώστες στους δύσκολους καιρούς, κατά τους οποίους δεν μπορεί κανείς να σταθεί στο ύψος των επιθυμιών του. Ο καθένας μας, ιδίως σ` αυτούς τους δύσκολους καιρούς, σιωπηλά, με τις πράξεις του, πρέπει να φυλάει τις Θερμοπύλες. Και ο Καβάφης, ως δημιουργός, ήξερε να φυλάει Θερμοπύλες".