το ιστολόγιο της Στάμου Ευαγγελίας, φιλολόγου, επιμορφώτριας ΤΠΕ
Photo Album: Άγγελου Καλογερίδη

Κυριακή 1 Φεβρουαρίου 2009

Τι ήσυχα που γκρεμίζεται μέσα στην ποίηση ο χρόνος

Ο Φλεβάρης κι αν φλεβίσει πάλι ...Ρίτσος θα μυρίσει.
Ετοιμάζοντας λοιπόν κάποιες δραστηριότητες για τους μαθητές μου στο σχολικό μας εργαστήριο, είπα να κλέψω κάτι από `κει και να το κουβαλήσω κατά`δω. Μια οικογένεια είμαστε άλλωστε.



"Άφησέ με να `ρθω μαζί σου.
Τί φεγγάρι απόψε!"


"Αν γδυνόσουν μπροστά στο φεγγάρι,
το χέρι της ιστορίας θα γινόταν χρυσό"

"Κοίτα τί όμορφα που ξημερώνει"

"Κοίτα, ξημερώνει. Αυτό δεν είναι φως;
- τί όμορφο φέγγος"

"κ` η ψυχή μου τινάζεται στον ήλιο
- λαμπρό συντριβάνι θαυμασμού στο μεγαλείο της Δημιουργίας"




"Κι όμως το λιόγερμα σου `βαψε πάλι τη σελίδα ρόδινη κι ολόχρυσα τα δάχτυλά σου"

"Ήλιε, ήλιε
που βάφεις μ` αίμα τη θάλασσα
γυμνός προσφέρομαι στη φλόγα σου
να φωτίσω τα μάτια των ανθρώπων"


"Ο ουρανός είναι εφτά φορές γαλάζιος.
Τούτη η καθαρότητα είναι και πάλι
η πρώτη αλήθεια"


"Τί ήσυχα που γκρεμίζεται μέσα στην ποίηση ο χρόνος"


ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ!

6 σχόλια:

Elena Elliniadou είπε...

Καλό μήνα, Λίτσα μου!
Σήμερα ένας μαθητής με ρώτησε ποιος είναι ο Ρίτσος και πριν πάθω το εγκεφαλικό, του απάντησε ένας άλλος και του είπε ότι μάλιστα τον έχουμε συζητήσει και πολύ... Σαν την προηγούμενη εβδομάδα που δεν ήξεραν τη μητέρα Τερέζα, έψαξαν και τη βρήκαν, ευτυχώς... Άντε, περιμένω και την τεχνολογία στην τάξη μου, (δίκτυο, έστω και αργό)μπας και τους βάζω στις σελίδες σου και αλλού να ξεστραβώνονται...
Φιλιά

Ε. Στάμου είπε...

Έλενά μου καλή, πόσο σε πεθύμησα!!!
Τι να πω, κι εγώ ώρες ώρες ξεχνάω και ζώνη (επικείμενης ανάπτυξης) και σκαλωσιά... (θυμάσαι παιδεμός) και μου `ρχεται ν` αρπάξω το ζωνάρι και τη βίτσα.

Τρέξε-τρέξε, άντε, το πλήρωμα του χρόνου έρχεται.
Πολλά φιλιά κι από μένα.

Διονύσης Μάνεσης είπε...

Είναι από τις λίγες φορές που δεν μπορώ να δω " αντανακλαστικά" τη φράση ( Τι ήσυχα που γκρεμίζεται η ποίηση μέσα στο χρόνο)
Αυτή η αδυναμία, όμως, αίφνης, μου μαρτυρά δυνατές αλήθειες, για αθανασία ψιθυρίζει..

Μπράβο, Λίτσα, έξοχα πραγματάκια κι αυτά και τα άλλα στη χρυσόμυγα.
Υποδειγματική η δουλειά σου.

Ε. Στάμου είπε...

Διονύση μου τί δεν καταλαβαίνω; Γιατί το άλλαξες;
Όσο για τα έξοχα, μη μιλάς, έπονται...

xaroylita είπε...

Πανέμορφες εικόνες ντυμένες με υπέροχες σκέψεις.. Καλησπέρα.

Διονύσης Μάνεσης είπε...

Χαίρομαι τη σιγουριά και την αυτοπεποίθησή σου. Αυτό το "έπονται" πολύ μου άρεσε!
( Ο ήλιος είναι βέβαιος για τον κόσμο!!)