"Ένα κυπαρίσσι για τον Οδυσσέα Ελύτη, που αντιφώνησε τον παράδεισο γύρω μας"

Χρήστος Μποκόρος
Ένα κυπαρίσσι για τον Οδυσσέα Ελύτη,
που αντιφώνησε τον παράδεισο γύρω μας  2011
(από την έκθεση "Ο κόσμος του Οδυσσέα Ελύτη
Ποίηση και Ζωγραφική")

Ο Οδυσσέας Ελύτης πέθανε σαν σήμερα, στις 18 Μαρτίου του 1996.

- Όλα χάνονται. Του καθενός έρχεται η ώρα.
- Όλα μένουν. Εγώ φεύγω. Εσείς να δούμε τώρα.

 Οδ. Ελύτης, Ημερολόγιο ενός αθέατου Απριλίου

...Σε ποιους απευθύνεται ο ποιητής; Να είναι γενικά οι συνάνθρωποι; Να είναι κάποιοι "αντιτιθέμενοι" στην προσωπική του ποιητική ιδεολογία; Ή μήπως είναι μια δικαιολογημένα υπεροπτική ποιητική "απάντηση" του Ελύτη σε όσους θητεύουν στην ίδια τέχνη και διακονούν ή καπηλεύονται την ποίηση; Αν συμβαίνει και αν ισχύει το τελευταίο, τότε η "απάντηση" του Ελύτη στην αυθάδεια του "όλα χάνονται" έχει το ακόλουθο νόημα: "Εγώ, ναι φεύγω. Μέσα στη βεβαιότητα και την επίγνωση της βιολογικής φθοράς, έχω την παράλληλη βεβαιότητα του "όλα μένουν". "Εσείς να δούμε τώρα". Και η απάντηση αυτή μοιάζει βέβαια με διεγερτική πρόκληση: η γνήσια θητεία στην τέχνη της ποίησης εξασφαλίζει τη βεβαιότητα του "όλα μένουν". Ο υπο-χρονικός βιολογικός άνθρωπος γίνεται ο υπερ-χρονικός ποιητής. Έτσι, ακριβώς, καταλύεται η τυρρανία του χρόνου.

Νικήτας Παρίσης, κριτικές δοκιμές, εκδ. Δόμος, Αθήνα 1986, σελ. 72

 

Η ανάρτηση αυτή αφιερώνεται στο Φιλόλογο και Συγγραφέα κ. Νικήτα Παρίση, που ένας χρυσός της ζωής αγέρας, κατά τον Οδ. Ελύτη, τον έφερε μέχρι το μικρό σχολείο μου, το ΓΕΛ Πεδινής Ιωαννίνων, στις 10 Φεβρουαρίου 2012, για να τιμήσουμε  τον νομπελίστα Ποιητή μας Οδυσσέα Ελύτη, με αφορμή τη συμπλήρωση των 100 χρόνων από τη γέννησή του. Ο κ. Παρίσης μάς ακτινοβόλησε με την προσωπικότητά του και την ανεξάντλητη γοητεία του λόγου του και μας τιμά, από τότε, με την πολύτιμη φιλία του. Είμαστε τυχεροί, γιατί εμείς συλλάβαμε την δωρεά του,  διά της γραφής του Ελύτη και πάλι. Το παρακάτω βίντεο είναι μια μικρή σύνθεση από αποσπάσματα της εκδήλωσης.