το ιστολόγιο της Στάμου Ευαγγελίας, φιλολόγου, επιμορφώτριας ΤΠΕ
Photo Album: Άγγελου Καλογερίδη

Τετάρτη 10 Μαρτίου 2010

Αφιερώματα 2010 σε μεγάλους λογοτέχνες από το ΕΚΕΒΙ

Το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου (ΕΚΕΒΙ) στο πλαίσιο των αφιερωμάτων σε μεγάλους λογοτέχνες που διοργανώνει κάθε χρόνο, τιμά φέτος δύο σημαντικούς συγγραφείς που άφησαν το στίγμα τους στην ιστορία της νεοελληνικής λογοτεχνίας:
  • τον Στρατή Τσίρκα (1911-1980), τιμώντας τα 30 χρόνια από τον θάνατό του και
  • τον Νίκο Καββαδία (1910-1975), τιμώντας τα 100 χρόνια από τη γέννησή του.

ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΝ ΣΤΡΑΤΗ ΤΣΙΡΚΑ

Το ΕΚΕΒΙ έχει αναρτήσει στον ηλεκτρονικό του κόμβο ιστότοπο αφιερωμένο στον Στρατή Τσίρκα, όπου περιλαμβάνεται μια πλήρης παρουσίαση της ζωής και του έργου του: χρονολόγιο, εργογραφία, βιβλιογραφία και επιλογή κριτικών για τις Ακυβέρνητες Πολιτείες. Παρουσιάζεται επίσης για πρώτη φορά σε πλήρη μορφή ο βιβλιογραφικός κατάλογος της «Βιβλιοθήκης Τσίρκα».

Ο διαδικτυακός ιστότοπος: tsirkas.ekebi.gr


ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΝ ΝΙΚΟ ΚΑΒΒΑΔΙΑ


♦ αφιερωμένη στον Καββαδία η Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης 2010
Σε έναν από τους πιο γνωστούς και εμπνευσμένους Έλληνες ποιητές του 20ού αιώνα, στον Νίκο Καββαδία, αφιερώνει φέτος το ΕΚΕΒΙ την Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης, τιμώντας τα εκατό χρόνια από τη γέννησή του.
Έτσι, η καθιερωμένη καμπάνια ποίησης που διοργανώνει κάθε χρόνο το ΕΚΕΒΙ θα περιλαμβάνει εικονογραφημένους στίχους του Καββαδία. Από τις 21 Μαρτίου, ημέρα που γιορτάζεται παγκοσμίως η ποίηση, θα ταξιδεύουν στην πόλη οι στίχοι του ποιητή που έπλασε το μυθικό του alter ego ως περιπλανώμενου ποιητή των θαλασσών εισάγοντας στο έργο του στοιχεία κοσμοπολιτισμού και εξωτισμού.
Θα σας πω έναν στίχο: «Χόρεψε πάνω στο φτερό του καρχαρία».
Φανταστείτε έναν νέο ή μία νέα να χορεύει πάνω στον καρχαρία. Ο καρχαρίας, δεν ξέρω αν ξέρετε, είναι το πιο παλιό ζώο που υπάρχει πάνω στον πλανήτη. Έχει ηλικία περίπου 4 εκατομμυρίων ετών, από την εποχή των δεινοσαύρων. Άρα είναι το ανθεκτικότερο ζώο και στις άγριες μορφές του είναι το σκληρότερο. Είναι δυνατόν ποτέ κανένας, εάν το δούμε ρεαλιστικά, να δαμάσει αυτό το ζώο και να χορέψει πάνω του; Λέει, λοιπόν, ο Νίκος Καββαδίας «κατάκτησε το αδύνατο».
Η ζωή μας, ξέρετε, δικαιώνεται εάν κάθε φορά ξεπερνάμε τα προδιαγεγραμμένα μας όρια. Κατακτάμε το αδύνατο εάν σπάσουμε το τσόφλι του αβγού. Κάποια στιγμή θα συνειδητοποιήσει ο καθένας μας ότι αυτά που έμαθε, αυτά που θέλει να κάνει έχουν έναν κύκλο πέρα από τον οποίο δεν μπορεί να πάει. Εάν αυτό το αποδεχτούμε ως τρόπο ζωής, στο τέλος θα καμπουριάσουμε όταν περάσουν τα χρόνια. Αν όμως αυτά τα όρια μπορούμε να τα σπρώξουμε, να τα ξεπεράσουμε, να τα σπάσουμε, τότε μπορούμε να κάνουμε τη ζωή μας όνειρο.
Αυτό ακριβώς είναι η ποίηση του Καββαδία.

2 σχόλια:

Διονύσης Μάνεσης είπε...

...κι από την ανάρτηση είναι φανερό ποια είναι εκείνα τα εφόδια που μας βοηθάνε να σπάμε τον κύκλο και τα όρια..
Χαιρετισμούς.

Ε. Στάμου είπε...

Εφόδια ή εσωτερική ανάγκη. Όπως και νάχει, το βέβαιο είναι ότι κάτι θα σπάσεις στο τέλος. Ή το τσόφλι ή τα μούτρα σου.
Χαιρετισμούς.