το ιστολόγιο της Στάμου Ευαγγελίας, φιλολόγου, επιμορφώτριας ΤΠΕ
Photo Album: Άγγελου Καλογερίδη

Κυριακή 7 Σεπτεμβρίου 2008

Το βαρύ ωράριο των Ελλήνων μαθητών


Το ξέρατε ότι οι Έλληνες μαθητές είναι οι πιο σκληρά εργαζόμενοι όχι μόνο σε σχέση με άλλους Ευρωπαίους συνομηλίκους τους, αλλά εργάζονται περισσότερο ακόμα και από έναν ενήλικα εργαζόμενο.
Όπως προκύπτει από τα ενδεικτικά στοιχεία της Διεύθυνσης Ευρωπαϊκής Ένωσης του υπουργείου Παιδείας, οι Ελληνες μαθητές τόσο στο δημοτικό όσο και στο γυμνάσιο έχουν τις περισσότερες ώρες διδασκαλίας εβδομαδιαίως.
Συνολικά, οι μαθητές δημοτικού έχουν 29 ώρες διδασκαλίας κατά μέσο όρο, ενώ στη Φινλανδία 25,5 ώρες και ακολουθούν η Γερμανία, η Εσθονία και η Πορτογαλία με 25 ώρες. Στην υποχρεωτική δευτεροβάθμια εκπαίδευση τα Ελληνόπουλα έχουν 35 ώρες διδασκαλίας κατά μέσο όρο την εβδομάδα. Ακολουθούν οι μαθητές στη Φινλανδία και τη Γερμανία με 31 ώρες την εβδομάδα. Οι Ελληνες, λοιπόν, έχουν το πιο βαρύ σχολικό ωράριο.
Και να ήταν μόνο αυτό! Οι μαθητές συνεχίζουν με τα φροντιστήρια ξένων γλωσσών και άλλες δραστηριότητες όπως ο χορός, η μουσική κ.λπ. Ενδεικτικό είναι ότι από παλαιότερη έρευνα που πραγματοποίησε το Εργαστήριο Εμπειρικής Εκπαιδευτικής Έρευνας του τμήματος Φιλοσοφίας, Παιδαγωγικής και Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων (σε 800 μαθητές από 27 δημοτικά, γυμνάσια και λύκεια) προκύπτει ότι ο ένας στους τρεις μαθητές (ακριβές ποσοστό 36,2%) γυμνασίου και λυκείου πηγαίνει σε οργανωμένο φροντιστήριο (δηλαδή, όχι σε ιδιαίτερα μαθήματα) για την προετοιμασία των σχολικών μαθημάτων από πέντε έως και 10 ώρες την εβδομάδα.
Πολλές από τις απογευματινές ώρες αφιερώνονται από τους μαθητές στην εκμάθηση ξένης γλώσσας. Σύμφωνα με την έρευνα, το 56,4% πηγαίνει έως 5 ώρες εβδομαδιαίως σε φροντιστήριο ξένων γλωσσών, ενώ το 38,7% των μαθητών παρακολουθεί μαθήματα ξένης γλώσσας.
«Στο σημερινό σχολείο κυριαρχούν η πίεση για υψηλούς βαθμούς και υψηλές επιδόσεις, το άγχος των μαθητών, η απουσία χαράς και ικανοποίησής τους, η πίεση για εξάντληση της διδακτέας και εξεταστέας ύλης, η απουσία εποικοδομητικής συνεργασίας και παιδαγωγικής σχέσης εκπαιδευτικού - μαθητών, η απουσία ελεύθερου χρόνου στους μαθητές για να ικανοποιήσουν τα προσωπικά ενδιαφέροντα, οι ψυχικές επιβαρύνσεις, όπως εσωστρέφεια, ανασφάλεια, απάθεια, αδιαφορία, επιθετικότητα κ.ο.κ.» ανέφερε στην «Κ» ο καθηγητής στο Παιδαγωγικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων κ. Χαράλαμπος Κωνσταντίνου.
Πηγή: Εφημερίδα Καθημερινή
Θα πρότεινα όμως, πέρα από κάθε έρευνητικά δεδεμένα και συμπεράσματα, να διαβάσετε το εκπληκτικό κείμενο μιας πρώην μαθήτριας, της Ελίνας Ρίζου, το οποίο δεν μπορεί παρά να μας κάνει να αναρωτηθούμε γιατί επιμένουμε σε ένα σχολείο χωρίς έμπνευση και δημιουργικότητα, σε μια κοινωνία που "παραδίδει μαθήματα ταρρίχευσης σε ένα είδος παιδείας από καιρό πεθαμένο";

1 σχόλιο:

Διονύσης Μάνεσης είπε...

Αχ, και ήπια τα λες. Και ας αναλογιστεί κανείς πως μπορεί π.χ οι φιλλανδοί να έχουν κι αυτοί αρκετές ώρες, αλλά τι αποκομίζουν μέσα σ' αυτές, πόσα περιλαμβάνουν αυτές οι ώρες που οι εδώ μαθητές θα πρέπει να τα συμπληρώνουν στα φροντιστήρια κλπ.
Το κακό είναι πως όσο εξακολουθεί να υπάρχει η ισχύουσα αντίληψη και λογική, τόσο δύσκολο είναι για μας τους εκπαιδευτικούς να αντιμετωπίσουμε "απ'τα μέσα" τέτοιου είδους προβλήματα.
Παιδιά σαν την Ελίνα ( ήταν μαθήτριά μας και ακόμα παραμένει υπόδειγμα συνειδητοποιημένου πολίτη..) είναι κάτι σαν δραπέτες από το σύστημα..
Χαιρετισμούς.