το ιστολόγιο της Στάμου Ευαγγελίας, φιλολόγου, επιμορφώτριας ΤΠΕ
Photo Album: Άγγελου Καλογερίδη

Κυριακή 16 Νοεμβρίου 2008

Γκρεκάνικα παραμύθια


"Τα παραμύθια δεν φτιάχτηκαν για να αποκοιμίζουν τα παιδιά,
αλλά για να ξυπνούν τους μεγάλους"

Ταραντέλα, παραδοσιακός χορός της νότιας Ιταλίας

Χθες έγραφα για τραγούδια της ελληνόφωνης Ιταλίας και σήμερα, τι σύμπτωση, διαβάζω στην Καθημερινή άρθρο της Τιτίκας Δημηρούλια για το βιβλίο του Δημήτρη Προύσαλη "Ελληνόφωνα παραμύθια από την Κάτω Ιταλία", εκδ. Απόπειρα.
Κάποια από τα παραμύθια της συλλογής, όπως μας πληροφορεί η κατατοπιστική εισαγωγή του Δ. Προύσαλη, διδάσκονται στα ιταλικά σχολεία.

... Κάθε έκδοση παραμυθιών, που και αυτές πολλαπλασιάζονται (η σειρά των εκδόσεων «Απόπειρα» είναι ενδεικτική), επαναδιατυπώνει τα ερωτήματα περί της λειτουργίας του συμβολισμού και του στερεότυπου στο παραμύθι, περί της ουτοπίας την οποία με τον τρόπο του εκφράζει, περί του εθνικού και του πολυπολιτισμικού, της ενιαίας δομής της λαϊκής σκέψης κ.τ.λ. Η παρούσα όμως έκδοση, των ελληνόφωνων παραμυθιών της Κάτω Ιταλίας, που καταγράφει σπάνιο αφηγηματικό υλικό σε δύο ελληνόφωνες διαλέκτους, την γκρεκάνικη της Καλαβρίας και την γκρίκο της Απουλήιας, δύο περιοχές με διαμετρικά αντίθετα χαρακτηριστικά, παρουσιάζει ακόμα μεγαλύτερο ενδιαφέρον.
... τα παραμύθια αυτά, που τόσα κοινά παρουσιάζουν με τα παραμύθια του ελληνικού μητροπολιτικού χώρου (όπως άλλωστε μοιάζουν και όλα τα παραμύθια όλων των εποχών και των τόπων μεταξύ τους, τουλάχιστον σε επίπεδο αφηγηματικών μοτίβων), ξαφνιάζουν με τη ζωντάνια και την ποικιλομορφία τους, αλλά και το έντονο στοιχείο κοινωνικής κριτικής τους – που διαφαίνεται και στο κράμα απελπισίας και καρτερίας με το οποίο τελειώνουν πολλά από αυτά: «και ο φτωχός έμεινε πλούσιος, κι εγώ είμαι εδώ, πεθαμένος από την πείνα και το κρύο», «κι εμείς εμείναμε εδώ με άδειες τις κοιλιές», «κι εμείς εμείναμε εδώ χωρίς τίποτε».
...Ρεαλιστικά και μαγικά, τα παραμύθια της συλλογής παρουσιάζουν τη διαρκή πάλη του Καλού με το Κακό, υπό ποικίλες οπτικές γωνίες, συχνά ιδιαιτέρως πνευματώδεις.

... Όλα τα παραμύθια πάντως διαβάζονται και με τη μουσική υπόκρουση των Encardia, του νεανικού αυτού μουσικού συγκροτήματος που από το 2004 μας συστήνει τις μουσικές της Κάτω Ιταλίας με τους πολύ καλούς δίσκους και τις συναυλίες του.

2 σχόλια:

Διονύσης Μάνεσης είπε...

Αυτό το "και μεις μείναμε εδώ χωρίς τίποτε" δεν το είχα ακούσει ποτέ ως τέλος παραμυθιού. Ανατριχιαστικό δεν είναι;

Ε. Στάμου είπε...

Δεν μπορώ να εκφραστώ αν δεν τα διαβάσω πρώτα. Πρέπει να έχουν ενδιαφέρον. Θα ψάξω για το βιβλίο. Μάλλον στον Παπασωτηρίου θα το βρω. Ελπίζω να συνoδεύεται και από CD. Μου αρέσουν οι ήχοι των Encardia.