Τον Οκτώβριο του 1963 είχε απονεμηθεί για πρώτη φορά σε Έλληνα δημιουργό, στο Γιώργο Σεφέρη, το βραβείο νόμπελ λογοτεχνίας. Δεκαέξι χρόνια αργότερα, στις 18 Οκτωβρίου του 1979 ο ραψωδός του Αιγαίου, ο Οδυσσέας Ελύτης, τιμήθηκε με την ύψιστη παγκόσμια λογοτεχνική διάκριση για το έργο του.
Την επαύριο της ανακοίνωσης της απονομής του βραβείου Νόμπελ Λογοτεχνίας στον Οδυσσέα Ελύτη, ο ποιητής παραχώρησε συνέντευξη Τύπου στο ξενοδοχείο «Μεγάλη Βρετανία». Κατά τη διάρκεια της συνέντευξης, ο Ο. Ελύτης εξέφρασε τις ευχαριστίες του προς τους εκπροσώπους του Τύπου για τον τρόπο με τον οποίο προέβαλαν τη βράβευσή του. Ταυτόχρονα, ευχαρίστησε και ολόκληρο τον ελληνικό λαό για τη θερμή υποδοχή που επεφύλαξαν στη βράβευσή του, ενώ έκανε αναφορά και στον Γιώργο Σεφέρη, ο οποίος υπήρξε ο πρώτος Έλληνας που βραβεύθηκε με το Νόμπελ Λογοτεχνίας.Η συνέντεξη του Ο. Ελύτη στο Εθνικό οπτικοακουστικό αρχείο.
"Είναι ανοιχτή για τον καθένα μας η ιδιωτική του οδός. Κι όμως, την ακολουθούν ελάχιστοι. Μερικοί, μόνον όταν συμβεί μία ή δύο φορές στη ζωή τους να είναι ερωτευμένοι. Κι οι υπόλοιποι ποτέ. Είναι αυτοί που αποχωρούν μια μέρα από τη ζωή χωρίς να έχουν πάρει καν είδηση τι τους συνέβη. Και είναι κρίμας. Είναι κρίμας αυτός ο ισόβιος εγκλεισμός στην κιβωτό της Ανάγκης, με καθηλωμένες τις αισθήσεις σε υπηρετικό επίπεδο. Και να `φταιγε μόνον η έλλειψη παιδείας;"
Οδυσσέας Ελύτης, Ιδιωτική Οδός
4 σχόλια:
Είναι ανοιχτή για τον καθένα μας η ιδιωτική του οδός. Κι όμως, την ακολουθούν ελάχιστοι. Μερικοί, μόνον όταν συμβεί μία ή δύο φορές στη ζωή τους να είναι ερωτευμένοι. Κι οι υπόλοιποι ποτέ. Είναι αυτοί που αποχωρούν μια μέρα από τη ζωή χωρίς να έχουν πάρει καν είδηση τι τους συνέβη. Και είναι κρίμας. Είναι κρίμας αυτός ο ισόβιος εγκλεισμός στην κιβωτό της Ανάγκης, με καθηλωμένες τις αισθήσεις σε υπηρετικό επίπεδο. Και να `φταιγε μόνον η έλλειψη παιδείας;
Να λες «Ναι!» στην ανάγκη, να μετουσιώνεις το αναπόφευγο σε δικιά σου λεύτερη βούληση -αυτός, ίσως, είναι ο μόνος ανθρώπινος δρόμος της λύτρωσης.
Και οι ατρόμητοι που κοιτάνε στο χάος της αβύσσου με μάτια και αυτιά ανοιχτά δεν είναι οι ελάχιστοι που ακολουθούν την ιδιωτική τους οδό;
Και αύριο ολοκληρώνω τη διδασκαλία του Ζορμπά. Ταιριαστό το παράθεμα του Ελύτη.
Ευχαριστώ, Λίτσα!
Πόσο όμορφα τα ταίριαξες Σταματία!
Εγώ δεν έφτασα ακόμα στο Ζορμπά αλλά συγκινήθηκα πολύ που τον ανέφερες.
Αυθεντικός, λαϊκός τύπος ο Ζορμπάς είναι ο ίδιος με τον αμπελουργό ή τον ψαρά που αναφέρει ο Ελύτης, άνθρωποι που πάνω τους επενεργούν "μυριάδες ανεπαίσθητες δονήσεις από την πυρωμένη γης ή το πρωινό πέλαγος". Είναι πνεύματα που έχουν γυμνασμένες όλες τις αισθήσεις τους, που δεν καταγράφουν απλώς όσα συμβαίνουν γύρω τους αλλά τα αμφισβητούν και προσπαθούν να ανασυνθέσουν το φαινόμενο της ζωής αποδεσμευμένοι από προκαταλήψεις.
"Να `χεις την ψυχή σου στα δάχτυλα, στα μάτια, στα ρουθούνια, στα χείλη. Από κει μιλάει ο κόσμος. Από κει βρίσκεις την ιδιωτική σου οδό".
Η μαγεία του Ελύτη!
Αγαπητή Λίτσα, ευχαριστούμε που μας θύμισες την επέτειο μιας από τις πιο υψηλές στιγμές μας (Ο Χρήστος Μαλεβίτσης έγραφε ότι οι λαοί στις υψηλές στιγμές τους είναι παραγωγοί, ενώ στις χαμηλές καταναλωτές πολιτισμού). Έχω προσωπική πικρή ανάμνηση από την τιμή αυτή, καθώς ως μέλος του Δ. Σ. των φοιτητών Φιλοσοφικής Ιωαννίνων είχα προτείνει το αυτονόητο, να στείλουμε κι εμείς (οι αυριανοί φιλόλογοι!) ένα συγχαρητήριο τηλεγράφημα και προσεχώς να οργανώσουμε στο Παν)μιο μια φιλολογική βραδιά για τον ποιητή. Η εμπαθής άρνηση των συναδέλφων μας ήρθε σαν κεραμίδα! Γίναμε και στο Πανελλήνιο περίγελως από σχετικά δημοσιεύματα του Τύπου...
Υ.Γ. Σου στέλνω το e-mail μου για επικοινωνία: amfiaraos59@gmail.com. Περιμένω με χαρά και από οποιονδήποτε άλλο αναγνώστη σου!
Φίλε Γιάννη σ` ευχαριστώ πολύ. Θα έμαθες ότι τα λέγαμε με τη Βάσω πρόσφατα. Θα σου στείλω μέιλ. Δεν είχα καταλάβει ότι τελείωσες στα Γιάννενα τη Φιλοσοφική. Για να δούμε, του χρόνου τι θα κάνουμε κι εμείς και το Πανεπιστήμιο.
Καλό βράδυ.
Δημοσίευση σχολίου