tag:blogger.com,1999:blog-3157116100535247595.post6508788648313186745..comments2023-11-17T19:13:37.285+02:00Comments on α ρ ι σ μ α ρ ί: Ο δεκάλογος του Web 2.0 για τους ...φοβισμένους!Ε. Στάμουhttp://www.blogger.com/profile/17214424919614871937noreply@blogger.comBlogger2125tag:blogger.com,1999:blog-3157116100535247595.post-57988670993570225192008-06-23T09:47:00.000+03:002008-06-23T09:47:00.000+03:00Διάβασα χθες ένα πολύ ενδιάφέρον άρθρο στην Καθημε...Διάβασα χθες ένα πολύ ενδιάφέρον άρθρο στην Καθημερινή για το ψηφιακό μας μέλλον, της Ελισάβετ Κοτζιά. (http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_1_22/06/2008_274503)<BR/>Σχολιάζει τα βιβλία δύο καθηγητών της Νομικής του Πανεπιστημίου του Γέιλ, που αναφέρονται στο διαδικτυακό μας μέλλον. <BR/>Η διαφορά, κατά την άποψη του Daniel J. Solove με το διαδίκτυο είναι ότι οι πληροφορίες που κάποτε ήταν σκόρπιες και μη απομνημονεύσιμες τώρα γίνονται σταθερά παρούσες σε κάθε αναζήτηση. Ενώ το παλαιού τύπου κουτσομπολιό γίνεται ανάμεσα σε ανθρώπους που γνωρίζουν το άτομο για το οποίο συζητούν, το διαδικτυακό κουτσομπολιό μπορεί να στιγματίσει την ανθρώπινη προσωπικότητα μ` έναν τρόπο που δεν απαλείφεται ποτέ. Και αναφέρει ως παράδειγμα την περίπτωση μιας «κοπέλας με τον σκύλο» στον συρμό του νοτιοκορεατικού υπογείου. Οταν οι συνταξιδιώτες τής ζήτησαν να καθαρίσει το τρένο από τα περιττώματα του σκύλου της, εκείνη τους απάντησε να «κοιτάζουν τη δουλειά τους». Κάποιος βιντεοσκόπησε τη συζήτηση και την ανήρτησε σε δημοφιλές μπλογκ.Από τη μια στιγμή στην άλλη το περιστατικό διαδόθηκε και η ανοησία της κοπέλας έγινε γνωστή σε εθνικό επίπεδο, με αποτέλεσμα να εγκαταλείψει τις πανεπιστημιακές της σπουδές λίγο αργότερα.<BR/>Και αν ο αριθμός των μπλογκ ήταν το 1999 πενήντα, τον Ιούλιο του 2006 πλησίαζαν τα πενήντα εκατομμύρια. <BR/>Πώς αντιμετωπίζεται επομένως ο διαδικτυακός γκανγκστερισμός; ο Jonathan Zittrain πιστεύει ότι<BR/>η λύση δεν βρίσκεται στις νομοθετικές ρυθμίσεις, αλλά στην ανάπτυξη ενός είδους «κοινοτικού» ήθους εκ μέρους των χρηστών, οι οποίοι οφείλουν να υιοθετήσουν μια στάση ελέγχου και εγρήγορσης. Μέχρι να φτάσουμε στην κατάκτηση μιας τέτοιας στάσης, καλό είναι να ξέρουμε ποιοι και πως μας παρακολουθούν.Ε. Στάμουhttps://www.blogger.com/profile/17214424919614871937noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3157116100535247595.post-75493452820744335662008-06-22T19:52:00.000+03:002008-06-22T19:52:00.000+03:00Έχει και τη θετική εκδοχή του το πράγμα. Δε νιώθει...Έχει και τη θετική εκδοχή του το πράγμα. Δε νιώθεις ποτέ ...μόνος στο Web 2! <BR/>Αλλά και στη ζωή δε γίνεται έτσι; Όσο "φανερώνεσαι" στους ανθρώπους, τόσο υπόκεισαι στο διακριτικό ή αδιάκριτο "έλεγχό" τους. Δεν παύουμε ποτέ όμως να είμαστε Πρόσωπα. <BR/>Το αναπόφευκτο κακό στο Web 2 είναι ότι πολλοί κυκλοφορούν με προσωπεία. Μα και στην πραγματική ζωή πάλι συμβαίνει αυτό, έστω κι αν εκεί δεν υπάρχει η αρχική σύμβαση υποψίας που οφείλεις να έχεις όταν δικτυοπλοηγείσαι.Νίκος Καρύδηςhttps://www.blogger.com/profile/14118677450047089179noreply@blogger.com